Je grenzen aangeven is makkelijker gezegd dan gedaan. Soms vinden we het makkelijker om iets tegen ons zin te doen, dan het op onze nek te halen om een grens aan te geven. Want je moet dan rekening houden met de boosheid of teleurstelling van de ander en daar kan je dan weer een schuldgevoel van krijgen. Waar je dan weer best lang last van kunt houden.
Al met al is het niet zo makkelijk om een grens aan te geven.
Allereerst moet je al een beetje van binnen voelen dat er een grens is. Dat is het allereerste begin. Hoe voelt het voor jou om een grens te voelen. Is dat een weerstand gevoel, een “geen zin” gevoel, ronduit angst of zenuwen. Dus een grens kan zich heel erg opdringen of juist heel subtiel zijn.
Soms weet je pas dat je een grens over bent gegaan als het allemaal al achter de rug is. En je moe bent, lamlendig, hoofdpijn hebt of andere klachten.
Dus de ene grens voel je heel goed en de andere grenzen zijn wat subtieler, maar achteraf heel erg voelbaar.
Hier volgen de tips:
1. Begin eerst met duidelijk te voelen wat jouw grenzen zijn: voel je dan je hart, je buik, hoe is het in je hoofd? Maak daar dan letterlijk of innerlijk een notitie van. Daar hoef je nog helemaal niets mee te doen. Dan wordt het veel duidelijker voor je wat jouw grens is en hoe dit voelt.
2. Begin dan in jezelf te oefenen, in het moment, of achteraf, hoe het zou zijn om deze grens aan te geven, wat zou je dan zeggen? Of om “nee” te zeggen, want onthoud: een “nee” tegen de ander, is een “ja” tegen jezelf. Of om een afspraak in te korten en op tijd weg te gaan, zodat je nog wat tijd hebt voor jezelf.
3. Werk aan je veerkracht wanneer je terugkrijgt dat iemand niet blij is met jouw grens en aangeeft dat hij of zij nu met een probleem zit. Blijf bij jezelf, in je kracht en in je eigenwaarde. Besef dat jullie beiden volwassenen zijn en hier samen uit kunnen komen. Of biedt een andere mogelijkheid aan, bijvoorbeeld: “ik kan nu niet, maar dan en dan komt mij veel beter uit.”
4. Ga genieten van de ruimte die je krijgt van het aangeven van je grenzen. Je hebt meer tijd over voor jezelf, je houdt energie over. Je kunt je aandacht richten op de dingen die jou energie geven en waar je blij van wordt.
5. Andere mensen worden uiteindelijk ook blij van jou, ze weten veel beter wat ze aan je hebben, wat ze wel en niet kunnen vragen en wanneer je “ja” zegt is dat er een vanuit volmondigheid en energie en daar heeft iedereen het meeste aan.
Schuldgevoel is ook typisch een HSP ding, helaas. Als HSP-er heb je eigenlijk veel te overwinnen. Ik knok gewoon door! ✌🏽Jammer dat je zo ver weg woont. Wat ik over je lees spreekt me aan.
Dank je wel! Ja, heel herkenbaar wat je schrijft. Veel sterkte op afstand van mij 🙏